O bar "Rover" despide o ano con alegría gracias á vitoria do Frente Amplio
· CLAUDIO: Bueno, botijas, un pracer despedir o ano. Foinos difícil porque o malvado Lacalle Pou pegounos por todos os lados e reiteradamente, pero ao final puidemos superalo xa que mantivemos intactas a esperanza no Frente Amplio.
· GILDO: Antes do 24, os nervios toleábanme de impaciencia. Non entendín e negueime a aceptar a posibilidade de cinco anos máis de manipulación noxenta por parte dos canallas mediáticos que pintaban con moita maquillaxe rosa a escura actividade do goberno.
· FLACO: Estamos contentos ou quizais mellor dicir que formamos parte dun fermoso sentimento de irmandade que supera calquera consideración política. Sinto que a partir do 1 de marzo somos actores no traballo de estender a ética do Fronte Amplio a cada un dos departamentos da nosa querida Banda Oriental.
· DON JOSÉ: Estou máis que conte porque á miña idade reconforta ver que saímos das gadoupas da mafia que destrúe a convivencia en liberdade. Creo que hai que pensar na vitoria do Frente Amplio para analizar que en futuros enfrontamentos electorais a loita non será contra un partido político ou contra outro. Hai que instalar a idea de que en cada acto electoral loitamos contra o mal e somos os bos.
· CLAUDIO: Ademais, os catro somos carboeiros e polo tanto estamos dobremente contentos e tamén moi motivados para axudar a Yamandú. O noso presidente precisa ter uns piares firmes que o eleven para actuar con eficacia na recuperación da economía e mellorar o poder adquisitivo dos cidadáns.
· GILDO: Espero non equivocarme cando penso que agora o elector do Frente Amplio vai ser unha forza na defensa de Yamandú e Carolina e dos ministros que se designan. Paréceme que se pensamos na xente que formaba parte do goberno lacallista (un grupo de inmigrantes sen papeis) hai que ser cautos e estar sempre alerta xa que os mercenarios mediáticos seguirán espallando desinformación para ensuciar calquera medida política que se tome. en beneficio dos que menos teñen. Non deixarán de repetir que os frenteamplistas non quere laburar nin que levan a guita que me falta a min, que son eu quen sua a camiseta.
· FLACO: É certo que imos ter moitas dificultades para mellorar os índices de calidade de vida pero conseguirase. Non me cabe dúbida de que haberá un reparto máis xusto da riqueza (a través dos impostos como xa facía Astori) pero tamén hai que intentar mellorar como persoas. Refírome a que os cidadáns solidarios aumentan e, polo tanto, o desprezo e o odio e o egoísmo diminúen ao mínimo posible. Se somos máis e mellores persoas aseguramos que camiñamos en irmandade cara a un futuro de intereses comúns.
· DON JOSÉ: Lembro de memoria unha frase de Thomas Jefferson que vén moi ben para definir gobernos da dereita: A vella práctica dos tiranos é utilizar unha parte do pobo para manter a outra parte baixo submisión. É evidente que dende 1971 os brancos e os vermellos empregaban os seus votantes para asustarlles co Frente Amplio, que era o demo. O tempo pasa pero aínda hai moitos infelices que non razoan e se pon incondicionalmente ao servizo de quen os trata como un escravo. Aquí teño un papel cunhas palabras de John MacAffe (xa sabes, o creador do antivirus informático) que considero moi interesantes: [O 1% controla o mundo / O 4% son os seus títeres / O 90% está durmido / O 5% sábeo e tenta espertar o 90% / O 1% utiliza o seu 4% para evitar que o 5% esperte o 90%].
Bueno, menos charla que enfría a fainá e a min gústame máis cando está quentiña.
- Manuel Suárez Suárez, Dende Lonxe de Montevideo.
ESPECIAIS TANGO
- Un inmenso creador chamado Carlos Gardel
- A realidade riopratense nas letras do tango
- As primeiras letras do tango.
- A Linguaxe do tango.
- O tango no sainete crioulo de Bos Aires e Montevideo.
- Os primeiros lugares de baile do tango: O Boliche de Pérez Gundín
- O alborecer do tango riopratense
- Os primeiros tantos e milongas (A emigración galega no tango riopratense).
- Os negros (A emigración galega no tango riopratense)
- Os gauchos (A emigración galega no tango riopratense)
- Os galegos no tango riopratense: Os barrios dos emigrantes
OUTROS ARTIGOS DENDE LONXE DE MONTEVIDEO
- O camiño de Montevideo
- Unha ducia de galeguismos na linguaxe popular riopratense
- “Nací en Galicia para ser un cantor del campo uruguayo”
- Viva Sempre en Galiza de Montevideo.
- Un día moi especial en Tines.
- A emigración galega no tango riopratense: Bos Aires e Montevideo
- Conversa con Carlos Penelas en Compostela
- Os galegos no tango riopratense
- O meu primeiro entroido montevideano.
- E que viva Montevideo!.
- Os galegos no berce do tango.
- Viva “Sempre en Galicia” de Montevideo!.
- Adiante coa CASA DE GALICIA de Montevideo!
- Carta do Apóstolo Santiago aos benqueridos irmáns da Casa de Galicia de Montevideo.
- Unha conversa no “Bar Facal” de Montevideo.
- A aterraxe dos voitres de Ribera Salud en Montevideo.
- Eu berro forte que a Casa de Galicia de Montevideo non se pecha!.
- O desexo de querer continuar existindo
- Eu defendo a Casa de Galicia de Montevideo!.
- Montevideo in Love.
- Quero estar en Ribadeo o 28 de xullo do 2024.
- Montevideo, 3 de setembro de 1950.
- Un moi xenial enxeñeiro: Eladio Dieste Saint Martin.
- Imos volver!.
- Pobre o meu Uruguai querido!.
- ¡Vos tenés que hacer siempre los deberes!.
- O entruido máis occidental de Europa.
- Montevideo, un lugar cheo de alegría.
- Bo camiño, Tabaré!.
- Vou a Montevideo.
- Moitas grazas, don Xosé.
- O polisón que casou coa miña curmá da Valiña.
- Aquel primeiro domingo en Montevideo.
- Imos volver!.
- Maracanaço.
- Un ferreiro de Tines en Montevideo.
- Aproveitemos o verán frenteamplista antes de que se nuble o sol!.
- Imos coa ola da esperanza.
- Un pequeno paseo por un recuncho do paraíso atlántico galego.
- O futuro da Casa de Galicia de Montevideo.
- As portas do Centro Galego de Bos Aires.