domingo. 09.02.2025
El tiempo
Abraham Trillo
09:22
20/01/25

Onde din Centro Recreativo Cultural digo Casino

Foto antiga do Casino de Corcubion
Foto antiga do Casino de Corcubion
Onde din Centro Recreativo Cultural digo Casino

Boa idea a de comezar o ano facéndose socio do Centro Recreativo Cultural de Corcubión, ou sexa do Casino - que é como moitos coñecemos ese edificio -. E é que alí, mentres a xuventude bailaba ou quedaba para ver a única tele que había no pobo, o comité de vellos gañaba e perdía propiedades xogando a baralla – fincas, casas, coches -. Isto seino porque meu bisavó traballou nel – na década dos corenta - cando todavía o bar da pranta superior estaba operativo e o tema funcionaba.

- Usted lo que es es un reaccionario, un antiguo, un casposo!
- Qué barbaridad, señora. Pero qué desayunó usted hoy? Mire, le explico: caspa no tengo; antiguo, depende en qué; y reaccionario, puede ser. En todo caso el término me hace gracia. Algo más?
- No, creo que no.
- Bueno, pues sigo entonces. Si le parece...
- Siga, siga.

O Casino de Corcubión ven dun letargo, dunha hibernación de polilla e mexo de gato tan só rota nos entroidos, cando os rapaces iamos alí a comer as larpeiradas que nos daban os organizadores. Pero disto debe facer cinco mil catrocentos setenta e cinco días – máis ou menos quince anos -. O Casino, así, quedou baleiro unha noite sen que se saiba por que, agardando a que os homes engarabatados asomaran novamente o luto aos seus espellos de modernismo e escaiola. Pero Luis Corral espertouno, lavoulle a cara e comezou a espabilalo. Quere convertilo (reconvertilo) nun espazo de encontro cultural onde os veciños poidan gardar a memoria do pobo e loitar polo seu futuro. Xa lle dixen que, se os propósitos vanse materializando e seguen nesta liña, o meu bolígrafo estará ao servizo da causa.

Moitas son as cousas boas que podemos agardar deste Club histórico. Por iso quero animarvos a que vos fagades socios e vexades de preto como progresa. Pero se vides, que non sexa a facer barullo, que polas tardes vou alí a ler o xornal e a tomar café cos mortos.

- Oiga, pues a lo mejor me hago yo socia y todo.
- Está usted tardando. Lo ve? Si es que no hay como escuchar...

 

MÁIS ARTIGOS DE ABRAHAM TRILLO

Comentarios