De pixama e bata

Abraham Trillo
24 de marzo de 2025 (08:04 h.)

Nestos días de sol e frío onde a gorxa sabe a infección e doe coma sempre - ou sexa, máis ca nunca -, o que a un lle gustaría sería saír a rúa de pixama e bata. Facer vida social co meu pixama verde menta.

Os pixamas, en verde e azul, póñoos moito - aínda que, logo da última moza, acostumo a non usalo para dormir -. Foron estos herdanza do meu bisavó, o buzo intrépido e juerguista, tío que, na súa época - segundo din - “ganaba más dinero que el presidente de la República” e andaba por Sevilla en calesa. Son dous pixamas moi elegantes cos que me podería presentar, tranquilamente, na misa - nesa que van retransmitir na telegaita dende o meu pobo en Semana Santa, por exemplo -, nas reunións do Casino, no Gavilla, ou nalgún dos ágapes literarios aos que me convidan pola Coruña. Pixamas antigos, daqueles coma de tela saba.

- De algodón, quiere decir.
- De tela de sábana.
- De algodón.
- Tela de sábana.
- Bueno,sí. De algodón.
- Lo que usted diga.
- De algodón.
- Que sí. Que vale.

Daqueles de tela de saba, dicía, compostos de pantalón con petrina e chaqueta de botóns. Ben pranchados, lucen coma un traxe; a pesar de que non conveña facerlle a raía ao medio - sería xa pasarse. Unha ordinariez -. Cando os pedín na casa - morto o bisavó famoso e toureiro - non mos querían dar por demodé, claro. Pero ao final, o sino impúsoxe e, xa por laxitude familiar, xa a forza de hurto, fíxenme con eles. Tamén había, no mesmo armario, un batín; mais, logo de probalo, decidín non facelo meu, pois era de paño e picaba.

- Pero, ¿a dónde vas a ir tú con eso?
- Por ahora, no sé. En unos años, seguro que a los cócteles.
- ¿Qué cócteles? ¿Qué dices? Tú estás loco, niño.
- Yo me entiendo.
- Además, de pierna, te quedan cortos y aún estás creciendo.
- Bueno, eso hace bonito. Más moderno.

O outro día, paseando pola rúa Rey Abdullah, vin unha tenda que, para a miña sorpresa, todavía os comercializaba na mesma marca. E, como é lóxico, merquei outro par deles. Non vaia a ser que os deixen de fabricar.

- Pues yo creo que te quedan muy bien.
- Ya.
- Pero, para dormir, te lo quitas. Que es más sano.
- A la orden.

 

MÁIS ARTIGOS DE ABRAHAM TRILLO

Etiquetas
costumismo