Polos, - bos polos - hai moitos. Errejón, Monedero, son “bos polos”, por exempro. Eu, que teño horta e vista, observei con detemento, moitas tardes, a conducta destas aves de voo baixo no que ao coito breve e violento refírese. Á boa da galiña, suxeítana pola cresta co peteiro e logo xa - como saberán vostedes - ven o resto. O polo, así, constitue unha máquina de foder e comer tan só detida sobre o cepo de castiñeiro ou eucalipto coa machada, ou sexa que é unha máquina que deixa de funcionar cando chega a hora de cortarlle o pescozo. Algo similar ocorre co porco - aínda que, segundo voces máis informadas no tema, este último non folgue tanto -.

Pois ben, os polos que campan ou campean polas fincas próximas a da miña casa - moitos dos cales viñéronme nacer ao garaxe -, son seres bonancibles que gozan do sol sen lle temer a choiva, dinosaurios de salón que limpan as leiras, alquimistas antigos que trocan o millo que lles damos e as inmundicias que atopan polas cunetas, en saborentos ovos.

Que non me comparen, aos meus polos bos cos bos polos de Errejón e Monedero, criaturas envilecidas de universidade e farra, adoradoras do Che, Marx, e demáis calaña ideóloga. Que non mos comparen, digo, porque non o merecen. Ao final, o que máis molesta desta panda de transtornados é o feito de caer na conta de que lle estivemos aguantando as súas soflamas moralistas e as súas acusacións intolerables - "todo hombre es un violador en potencia", e cousas do estilo - cando resulta que os maiores viláns son eles - ou iso é o que avala a testemuña das voces femininas que agora os acusan, teremos que escoitalas e ver o que ocorre -.

Non sei como se sentirán os seus votantes e “votantas” - porque el cielo se toma por asalto e o cambio comeza polo idioma, claro - nestos intres. Coido que ben: hai estómago e pouca memoria. As miñas amigas están contentísimas de verse incluidas neste “todes” que inventaron para elas - as súas vidas cambiaron moitísimo -, pero resulta que seguen a ter medo de atoparse de festa, ou na oficina, con algún baboso saído semellante aos anteriormente citados.

Gloria a Deus no ceo, e na terra paz a todas galiñas que loitan por escapar dos bos polos.

• Abraham Trillo. Estudante, paseante e escritor.

MÁIS ARTIGOS DE ABRAHAM TRILLO

• O novo Carrumeiro. O Carrumeiro de toda a vida.
• Bar Sanín, Dende 1954.
• Garganta con arena.
• Federico.
• Onde din Centro Recreativo Cultural digo Casino
• Escribindo tonterías.
• Ceevilla ten unha cor especial.
• Últimos días para Fin de Ano
• Jou, jou, jou.
• De Casares Quiroga a La Flor del Jamón pasando por Juan Carlos Monedero
• Aire! 
• Merca o décimo e que che quiten o bailado.
• Álvaro Pombo existe.
• Vai por tempadas.
• Defuntos
• Amancio Prada e os que van con el.
• A apoloxista de Cortázar
• “A muller de ollos mouros e intensos”
• Voltar a Hemingway
• Viva la vida! Viva el amor!
• Polo amor de Fidel.
• Luns sen artigo... Ya se verá
• “Detrás de la niebla siempre hay algo”.
• Hastag #Xunqueira2024
• Mar de ardora
• Síguenos receitando.
• 240.
• Posta de (non) sol.
• Un delfín cachondo e duascentas oitenta e catro palabras
• Memorias de un mujeriego.
• Adnama.
• A comprar xenxibre.
• Habaneras de La Coruña
• Vivamos como galegos, pero soñemos como americanos
• Cen viños máis cen libros.
• Letras Galegas
• Escribir sen escribir.
• No tan Gotán.
• San Marcos de Corcubión. San Marquiños querido.
• Posible, hipotético, probable, suposto Manolo
• De Pla y María Dolores.
• Venres Santo.
• E o neno de Sanlúcar volveu brillar
• O Minotauro, Cela, e outros animáis fantásticos
• García Márquez