Cen anos de saudade: Corcubión 1923- 2022

Escribir a Historia no dobre sentido da expresión. Ángel Martínez Moar leva escribindo de forma práctica e activa a historia do seu pobo dende neno e, agora, escribiuna tamén con letras dando lugar ao libro que o pasado día once presentou na Casa da Cultura de Corcubión nun evento sen precedentes no que a totalidade das butacas vermellas e gastadas do salón de actos estiveron ocupadas. “Cen anos de saudade: Corcubión 1923- 2022”. Só recordo un cheo similar a este, e é o que se dou nun dos festivais de fin de trimestre que os alumnos de primaria preparábamos por Navidade no mesmo lugar; a diferenza é que nós íamos obrigados para que logo nos deran as notas, mentres que a asistencia ao acto do venres foi, claramente, voluntaria por parte da veciñanza. O pobo quixo acompañar ao seu cronista.
Este libro quíxeno escribir eu aos oito anos motivado polas gañas de que tódalas historias, mitos e lendas que Pili me contaba sobre esta vila nobre e os seus habitantes non caeran no olvido. O ser humano precisa, tal vez respondendo a un mandato biolóxico, deixar un legado para o futuro. Atópome moi contento de ver este libro rematado, mellor traballado e con máis fundamentación argumental, sen dúbida, do que eu daría escrito naquel entón; e moi contento tamén de observar a presenza nel de Pili - segunda avoa - entre as dos outros colaboradores. O pouso memorialístico de Pili dá para un libro aparte. O feito de que o libro que Ángel nos regalou o confeccionara tendo en conta tanto os recordos propios coma os dos demais veciños, é moi reseñable. Máis aínda nestos tempos nos que a Historia e a Memoria oficiais son froito das medidas que decidiu implementar o Goberno daquel nefasto Presidente que tivo España - e cuxo apelido envileciu o antigo oficio de facer zapatos - dende os seus despachos.
Centrándome na presentación estética e material da fermosa obra da que hoxe estamos a tratar, resúltame entrañable e curioso a súa similitude, a simple vista, cos libros de escola que non fai tanto tempo deixei de utilizar. E, pensándoo ben, libro de escola debe de ser a partires do momento da súa publicación para os actuais e próximos corcubioneses. Un pobo sen memoria non é un pobo. Compre coidala. Ángel, se non lla devolveu, refrescoulla. Corcubión ten unha débeda con este home. Eu, nestas liñas, xa lle estou a dar as grazas.
- Abraham Trillo. Estudante, paseante e escritor.
MÁIS ARTIGOS DE ABRAHAM TRILLO
- Un pracer
- Vento.
- Ging tonic de campo
- Como comer un coño sen manchar o bigote
- Los ilusionistas
- Domingo.
- Pois iso.
- Antes que nada.
- Apagón.
- Semana Santa
- Urxencias.
- De alcaldesas, virxes, santas, secretarias, monxas e demais herbas que o campo nos dá nesta época do ano
- Cambio de hora.
- De pixama e bata.
- Tristana.
- Un gorrión sentimental.
- Dor de gorxa.
- Os bos polos e os polos bos.
- O novo Carrumeiro. O Carrumeiro de toda a vida.
- Bar Sanín, Dende 1954.
- Garganta con arena.
- Federico.
- Onde din Centro Recreativo Cultural digo Casino
- Escribindo tonterías.
- Ceevilla ten unha cor especial.
- Últimos días para Fin de Ano
- Jou, jou, jou.
- De Casares Quiroga a La Flor del Jamón pasando por Juan Carlos Monedero
- Aire!
- Merca o décimo e que che quiten o bailado.
- Álvaro Pombo existe.
- Vai por tempadas.
- Defuntos
- Amancio Prada e os que van con el.
- A apoloxista de Cortázar
- “A muller de ollos mouros e intensos”
- Voltar a Hemingway
- Viva la vida! Viva el amor!
- Polo amor de Fidel.
- Luns sen artigo... Ya se verá
- “Detrás de la niebla siempre hay algo”.
- Hastag #Xunqueira2024
- Mar de ardora
- Síguenos receitando.
- 240.
- Posta de (non) sol.
- Un delfín cachondo e duascentas oitenta e catro palabras
- Memorias de un mujeriego.
- Adnama.
- A comprar xenxibre.
- Habaneras de La Coruña
- Vivamos como galegos, pero soñemos como americanos
- Cen viños máis cen libros.
- Letras Galegas
- Escribir sen escribir.
- No tan Gotán.
- San Marcos de Corcubión. San Marquiños querido.
- Posible, hipotético, probable, suposto Manolo
- De Pla y María Dolores.
- Venres Santo.
- E o neno de Sanlúcar volveu brillar
- O Minotauro, Cela, e outros animáis fantásticos
- García Márquez